" บนถนนของการต่อสู้ "
Way to fight บนถนนของการต่อสู้
อาจารย์ โจว์ ไฮม์ นักสู้ชีวิตแบบอย่างพระคริสต์
พระเจ้าทรงนำผมและโจว์มาเจอกันในปี ค.ศ. 2003 ซึ่งเป็นปีที่ผมประสบอุบัติเหตุทางรถมอเตอร์ไซค์ และกลับมาอเมริกาเพื่อเยี่ยมเยียมพ่อตาแม่ยายของปลายปีนี้เอง ภรรยาผมพาไปเยี่ยมท่านโจว์ ขณะนั้นยังไม่ได้เป็นอาจารย์สอนพระคำของพระเจ้า เรานัดเจอกันที่บ้านของท่านอาทิตย์ละครั้ง ห่างจากบ้านที่ผมและครอบครัวพักอยู่ประมาณ 2 กิโลเมตร บางทีผมก็ไปเยี่ยมท่านเองโดยขี่รถสกู๊ดเตอร์ไปหา เราเริ่มต้นอธิษฐานก่อนการเสวนาเสมอ และคุยเรื่องสัพเพเหระเกี่ยวกับเรื่องของชีวิต แรกๆผมก็ไม่ได้คุยอะไรมาก เพราะไม่เก่งเรื่องของภาษา จึงได้แต่ฟังและเรียนรู้กับท่าน
ผมและครอบครัวไปๆกลับๆเมืองไทยและสหรัฐอเมริกาเพื่องานรับใช้พระเจ้า เพราะครอบครัวผมแต่เดิมอยู่เมืองไทย และภรรยาก็อยู่สหรัฐอเมริกา จึงเป็นเหตุให้ต้องมีการเดินทางไปๆกลับๆอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และการกลับไปอเมริกาก็หนีไม่พ้นที่จะต้องไปเยี่ยมเยียนท่านโจว์ พี่ชายที่รักในพระคริสต์ ผมเองพยายามหนุนใจและให้กำลังใจท่านเสมอ เพราะท่านเคยบอกผมว่าไม่มีกำลังใจอยู่ในโลกใบนี้ แม้ว่าจะมีภรรยาและลูกๆคอยช่วยท่านเสมอก็ตาม เวลานั้นดูเหมือนท่านแค่อยู่เพื่อรอคอยเวลาของชีวิตจากไปอยู่กับพระเจ้า ออ ท่านเป็นคนพิการกล้ามเนื้อผิดรูปและอ่อนแรงมาแต่กำเนิด และมาแต่งงานกับแม่ม้ายลูกติด 2 คน เป็นหญิงและชาย ลูกสาวคนโตก็ติดยาเสพติด ลูกชายก็มีปัญหาทางสมองแต่ก็ยังดูแลตนเองได้บ้าง ภรรยาจึงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการดูแลครอบครัว
ท่านโจว์เคยบอกผมว่า เพราะชีวิตของผมและครอบครัว ทำให้เขาลุกขึ้นมาเรียนพระคัมภีร์ออนไลน์จนจบปริญญาตรีศาสนศาตร์ และเป็นอาจารย์สอนและให้คำปรึกษากับผู้คนมากมายบนโลกออนไลน์ และก็ยังมีโอกาสรับใช้พระเจ้าในคริสตจักรต่างๆด้วย ผมและครอบครัวขอบคุณพระเจ้า ที่ทรงใช้ให้เป็นแรงบันดาลใจให้กับท่านได้ เราเองก็ภูมิใจในตัวท่านอย่างมาก และดีใจที่พระเจ้าทรงใช้ท่านอย่างมากเมื่อท่านมองข้ามความพิการและความสามารถของท่านไปพึ่งฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า จนท่านได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าดังกล่าว
ปลายเดือนมีนาคม 2019 ท่านจากโลกนี้ไปอยู่กับพระเจ้าอย่างสงบสุขด้วยวัย 60 กว่าๆ ผมและครอบครัวอยู่ฮาวาย และวางแผนจะไปเยี่ยมท่านและครอบครัวในปลายปีนี้ แต่ท่านไปอยู่กับพระเจ้าเสียก่อนที่จะพบผมและครอบครัว ผมและครอบครัวก็รู้สึกอารมณ์ 2 ขั่วในเวลานั้น ขั่วแรก ก็เสียใจที่ท่านจากเราไป ชั่วที่สอง ก็ดีใจที่ท่านหมดทุกข์หมดโศกไปเสียที และภรรยาของท่านก็ไม่ต้องมาปรนนิบัติท่านอีกต่อไป อย่างไรก็ตามครอบครัวผมทุกคนก็ยังคิดถึงท่าน และจะกลับไปเยี่ยมท่านในปลายปีนี้อย่างแน่นอน แม้ว่าจะไม่ได้เจอพี่ชายคนนี้แล้วก็ตาม
พระเจ้าทรงนำผมและโจว์มาเจอกันในปี ค.ศ. 2003 ซึ่งเป็นปีที่ผมประสบอุบัติเหตุทางรถมอเตอร์ไซค์ และกลับมาอเมริกาเพื่อเยี่ยมเยียมพ่อตาแม่ยายของปลายปีนี้เอง ภรรยาผมพาไปเยี่ยมท่านโจว์ ขณะนั้นยังไม่ได้เป็นอาจารย์สอนพระคำของพระเจ้า เรานัดเจอกันที่บ้านของท่านอาทิตย์ละครั้ง ห่างจากบ้านที่ผมและครอบครัวพักอยู่ประมาณ 2 กิโลเมตร บางทีผมก็ไปเยี่ยมท่านเองโดยขี่รถสกู๊ดเตอร์ไปหา เราเริ่มต้นอธิษฐานก่อนการเสวนาเสมอ และคุยเรื่องสัพเพเหระเกี่ยวกับเรื่องของชีวิต แรกๆผมก็ไม่ได้คุยอะไรมาก เพราะไม่เก่งเรื่องของภาษา จึงได้แต่ฟังและเรียนรู้กับท่าน
ผมและครอบครัวไปๆกลับๆเมืองไทยและสหรัฐอเมริกาเพื่องานรับใช้พระเจ้า เพราะครอบครัวผมแต่เดิมอยู่เมืองไทย และภรรยาก็อยู่สหรัฐอเมริกา จึงเป็นเหตุให้ต้องมีการเดินทางไปๆกลับๆอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และการกลับไปอเมริกาก็หนีไม่พ้นที่จะต้องไปเยี่ยมเยียนท่านโจว์ พี่ชายที่รักในพระคริสต์ ผมเองพยายามหนุนใจและให้กำลังใจท่านเสมอ เพราะท่านเคยบอกผมว่าไม่มีกำลังใจอยู่ในโลกใบนี้ แม้ว่าจะมีภรรยาและลูกๆคอยช่วยท่านเสมอก็ตาม เวลานั้นดูเหมือนท่านแค่อยู่เพื่อรอคอยเวลาของชีวิตจากไปอยู่กับพระเจ้า ออ ท่านเป็นคนพิการกล้ามเนื้อผิดรูปและอ่อนแรงมาแต่กำเนิด และมาแต่งงานกับแม่ม้ายลูกติด 2 คน เป็นหญิงและชาย ลูกสาวคนโตก็ติดยาเสพติด ลูกชายก็มีปัญหาทางสมองแต่ก็ยังดูแลตนเองได้บ้าง ภรรยาจึงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการดูแลครอบครัว
ท่านโจว์เคยบอกผมว่า เพราะชีวิตของผมและครอบครัว ทำให้เขาลุกขึ้นมาเรียนพระคัมภีร์ออนไลน์จนจบปริญญาตรีศาสนศาตร์ และเป็นอาจารย์สอนและให้คำปรึกษากับผู้คนมากมายบนโลกออนไลน์ และก็ยังมีโอกาสรับใช้พระเจ้าในคริสตจักรต่างๆด้วย ผมและครอบครัวขอบคุณพระเจ้า ที่ทรงใช้ให้เป็นแรงบันดาลใจให้กับท่านได้ เราเองก็ภูมิใจในตัวท่านอย่างมาก และดีใจที่พระเจ้าทรงใช้ท่านอย่างมากเมื่อท่านมองข้ามความพิการและความสามารถของท่านไปพึ่งฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า จนท่านได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าดังกล่าว
ปลายเดือนมีนาคม 2019 ท่านจากโลกนี้ไปอยู่กับพระเจ้าอย่างสงบสุขด้วยวัย 60 กว่าๆ ผมและครอบครัวอยู่ฮาวาย และวางแผนจะไปเยี่ยมท่านและครอบครัวในปลายปีนี้ แต่ท่านไปอยู่กับพระเจ้าเสียก่อนที่จะพบผมและครอบครัว ผมและครอบครัวก็รู้สึกอารมณ์ 2 ขั่วในเวลานั้น ขั่วแรก ก็เสียใจที่ท่านจากเราไป ชั่วที่สอง ก็ดีใจที่ท่านหมดทุกข์หมดโศกไปเสียที และภรรยาของท่านก็ไม่ต้องมาปรนนิบัติท่านอีกต่อไป อย่างไรก็ตามครอบครัวผมทุกคนก็ยังคิดถึงท่าน และจะกลับไปเยี่ยมท่านในปลายปีนี้อย่างแน่นอน แม้ว่าจะไม่ได้เจอพี่ชายคนนี้แล้วก็ตาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น