กลับบ้านอันถาวรของชีวิต
สิ่งที่ถูกทรงสร้างมาแล้วนั้น ย่อมเป็นไปตามกาลเวลา ไม่มีสักสิ่งเดียวที่จะไม่สลายไป แม้แต่มนุษย์เองก็ตาม เพราะทุกสิ่งคือสิ่งที่ถูกสร้าง ไมใช่พระผู้สร้างจึงจะไม่สามารถสลายหรือตายไปตามกาลเวลา ... เราต้องยอมรับว่าเราเองก็หนีไม่พ้นความอนิจจังในการทรงสร้างของพระเจ้า เมื่อถึงเวลาคราที่จะต้องจากไป ก็ไม่มีใครหนีรอดไปได้สักคน ไม่ว่าจะมีหรือจน จะพิการส่วนใดของร่างกายก็ตาม หรือใครจะตั้งตนเองเป็นพระเจ้า เป็นเทพเจ้า ก็ตามแต่....ล้วนหนีไม่พ้นความตายฝ่ายร่างกายสักคน....
ในขณะที่เรามีชีวิตอยู่ เรามีชีวิตอยู่อย่างไรให้มีความสุขได้ เราจะใช้ที่วิตที่เหลืออยู่ในโลกนี้ให้คุ้มค่าได้อย่างไร เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้ไม่นานนัก เราจะได้กลับบ้านที่ถาวรของเรา จะไปอย่างไรหากเราไม่รู้ว่าบ้านที่ถาวรของเราอยู่ที่ไหน....นี่คือเหตุผลที่เราทุกคนมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เพื่อเราจะได้ประกาศข่าวดีและบ้านอันถาวรให้กับมนุษย์ทั่วใต้ฟ้า ทุกชาติ ทุกภาษา ฯลฯ นี่คือเหตุผลที่หลายคนไม่อาจยอมรับได้จากพระเจ้า หรือไม่รู้เลยว่ามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพื่ออะไร
นี่อาจเป็นสาเหตุให้หลายคนใช้ชีวิตอย่างบ้าครั่ง สุดเหวี่ยง มีตนเองเป็นที่ตั้ง ทำตามอำเภอใจทุกอย่าง หลงในอำนาจ ลาภยศสรรเสริญ กิเลส ราคะและตัณหาทุกอย่าง พึ่งอำนาจแห่งความมืด แลกชีวิตกับความร่ำรวยในโลกนี้กับซาตานและพญามาร สมุนของมัน......เข่นฆ่า ข่มขู่ เอารัดเอาเปรียบ รีดไถ หลอกลวง ใส่ร้าย ป้ายสี ฯลฯ นำมาซึ่งให้ตนเองเป็นใหญ่กว่าทุกคน เป็นที่ยอมรับ .......
พระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราสอนไว้ว่า ให้เราอย่าประมาท ใชีวิตที่เหลือในโลก ให้ลงทุนกับสิ่งที่เราคิดว่าคุ้มค่า มีค่ามากที่สุด แล้วคืออะไร? อะไรคือสิ่งที่เราคิดว่าคุ้มค่าที่จะลงทุนด้วยชีวิตที่เหลืออยู่ในโลกใบนี้ ชีวิตตนเอง ครอบครัว คนที่เรารัก ฯลฯ หากยังไม่บังเกิดใหม่ในพระเจ้าจริงๆก็จะไม่สามารถรู้ได้เลยว่า อะไรคือสิ่งที่เราคุ้มค่าจะลงทุนกับชีวิตที่เหลือของเรา? พระเยซูคริสต์ทรงสอนไว้ว่า คนืั้เกิดจากโลกก็ปักใจแต่สิ่งที่เป็นเนื้อหนัง แต่คนที่เกิดจากพระเจ้าจะปักใจแต่สิ่งที่อยู่เบื้องบนเท่านั้น....
ขอให้เรามอบชีวิตให้กับพระเจ้า ยอมให้พระเจ้าครอบครองชีวิตทุกด้านทั้งหมด สารภาพบาปและกลับใจอย่าไปทำอีกเด็ดขาด เพราะการทำบาปจะดับพระวิญญาณของพระเจ้าที่อยู่ในชีวิตของเรา พระเจ้าจะทรงลงโทษเราเฉกเช่นผู้ไม่เชื่อแน่นอน เพราะหากเราเชื่อจริงๆ เราก็คงไม่ทำบาปแน่นอนเช่นกัน....การพูดได้กับการปฏิบัติได้นั้นคนละเรื่อง คนที่ไม่มอบชีวิตให้พระเจ้าก็จะไม่เห็นพระเจ้า ไม่ได้ยินเสียงของพระองค์ และจะไม่สามารถรู้น้ำพระทัยของพระเจ้าได้......วันนี้เราผู้เชื่อ ลูกของพระเจ้า เตรียมตัว เตรียมใจให้พร้อมเสมอ ฝากชีวิตและทุกคนที่เรารักไว้ในพระเจ้า และดำเนินกับพระเจ้าเหมือนกับว่า เราจะมีชีวิตได้แค่วันนี้วันเดียว.....เพราะพรุ่งนี้เราจะได้กลับบ้านอันถาวรของเราแล้ว....
ที่บ้านอันถาวรบนสวรรค์นั้น พระคัมภีร์วิวรณ์ได้บอกเราไว้ว่า พระเจ้าจะทรงเช็ดน้ำตาทุกหยดให้เรา ไม่มีความเจ็บป่วย ความพิการ ไม่สมประกอบ ไและม่ต้องทุกข์ทรมานอีกต่อไป เราทุกคนจะได้สวมเสื้อสีขาวระยิบระยับไปด้วยสง่าราศีและการทรงสถิตของพระเจ้า เราทุกคนจะได้สวมมงกุฏแห่งชีวิต เราทุกคนจะได้ร่วมกันร้องเพลงบทใหม่สรรเสริญพระเจ้า และได้นั่งบนบังลังก์เพื่อพิพากษาพญามาร ซาตาน และสมุนของมันในบึงไฟนรก.....เราทุกคนจะอยู่กับพระเจ้าบนสวรรค์ชั่วนิรันดร์ ( วิวรณ์ 22 )........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น