ถึงจะนานไปอีกเท่าไร คำว่าทำเพื่อพ่อก็จะยังอยู่ในใจในชีวิตพวกเราไม่มีที่สิ้นสุด แม้ลมหายใจสุดท้ายก็ต้องส่งต่อพันธกิจที่ไม่มีวันตาย.."รักพ่อ ทำเพื่อพ่อ ถวายเกียรติพระเจ้า" ..ตลอดไป
วันพฤหัสบดีที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2559
เพื่อพ่อ เพื่อชาติและแผ่นดินไทย ขอพระเยซูคริสต์เจ้าได้รับเกียรติ
ยิ่งรักพ่อ คิดถึงพ่อ ยิ่งรักห่วงใยกัน ทำดีทุกครั้งระลึกถึงพ่อแห่งแผ่นดิน และให้พระเจ้าได้รับพระเกียรติ
ถึงจะนานไปอีกเท่าไร คำว่าทำเพื่อพ่อก็จะยังอยู่ในใจในชีวิตพวกเราไม่มีที่สิ้นสุด แม้ลมหายใจสุดท้ายก็ต้องส่งต่อพันธกิจที่ไม่มีวันตาย.."รักพ่อ ทำเพื่อพ่อ ถวายเกียรติพระเจ้า" ..ตลอดไป
ถึงจะนานไปอีกเท่าไร คำว่าทำเพื่อพ่อก็จะยังอยู่ในใจในชีวิตพวกเราไม่มีที่สิ้นสุด แม้ลมหายใจสุดท้ายก็ต้องส่งต่อพันธกิจที่ไม่มีวันตาย.."รักพ่อ ทำเพื่อพ่อ ถวายเกียรติพระเจ้า" ..ตลอดไป
วันพุธที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559
วันจันทร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2559
วันอังคารที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2559
วันจันทร์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2559
วันพฤหัสบดีที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2559
วันพุธที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2559
เสื้อกันหนาว,ผ้านวมหรือผ้าห่มกันหนาวเพื่อผู้พิการที่ยากไร้บนดอยสูง
เสื้อกันหนาว,ผ้านวมหรือผ้าห่มกันหนาวเพื่อผู้พิการที่ยากไร้บนดอยสูง
วันอังคารที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2559
คนพิการต้องการอะไร?
คนพิการต้องการอะไร?
ท่าทีของคนปกติที่มีต่อคนพิการส่วนใหญ่เป็นอย่างไร?
และท่าทีของคนพิการมีท่าทีต่อคนปกติเป็นอย่างไรอย่างไร?
ใครอยากเกิดมาเป็นคนพิการบ้าง?
อาการแบบไหนถึงเรียกว่าเป็นคนพิการ?
คนพิการมีกี่ระดับ? และรักษาได้อย่างไร?
คนพิการที่แอบซ่อนความพิการไว้จากผู้คนมีไหม? บ้างก็พิการกาย สติปัญญา ความเข้าใจ จิตใจ การรับรู้ การเรียนรู้ การเคลื่อนไหว และทางสายตา บ้างก็เป็นแบบซ้ำซ้อน หรือขั้นรุนแรงด้วย บางคนก็เป็นคุณชายคุณหญิงนิทราก็มี ไม่ว่าความพิการจะมาจากสาเหตุใด แน่นอนว่าไม่มีใครอยากเกิดมาต้องมีความพิการครับผม ทุกคนอยากเกิดมาเพียบพร้อม ทั้งความสามารถ รูปร่างหน้าตา หน้าที่การงาน ชาติวงศ์ตระกูล การศึกษา สติปัญญา บ้าน รถ เงินทอง ชื่อเสียง ลาภยศ สรรเสริญ นับหน้าถือตา ฯลฯ และเป็นที่รักใคร่ของสังคม แต่ถ้าไม่มีสักอย่างเขาจะยังเป็นคนได้อยู่หรือไม่?
คนพิการก็อยากหายเป็นปกติเพื่อไม่เป็นภาระของคนในครอบครัว สังคมและประเทศชาติ แค่ต้องการให้คนปกติจริงๆเข้าใจจริงๆว่าเขาก็ไม่อยากเกิดมาเป็นคนพิการ หรือกลายเป็นคนพิการก็ตาม แค่อย่ามาดูถูก เหยียดหยาม และรังแก บางคนแทนที่จะช่วยก็ทำร้ายซ้ำเติมด้ววิธีต่างๆนานา คนพิการแม้ว่าคนในครอบครัวคุณหรือไม่ เขาเป็นคนไหม? บางคนดูแลสัตว์เลี้ยงดีกว่าคนพิการในบ้านเสียอีก ไม่ได้เรียกร้อง ไม่ได้ให้เห็นใจ แค่อยากให้เข้าใจว่า คนพิการก็คือคน ใครบ้างไม่แก่ตาย ถึงแก่ตายก็พิการก่อนตายทุกคน เดินไม่ไหว เคี้ยวอาหารไม่ได้ พลิกตัวไม่ไหว ตาไม่เห็นดี เป็นต้น
คนไทยมีจิตใจเมตตากรุณามาแต่กำเนิดทุกคนหรือ? เราสามารถปลูกฝังให้มีจิตสำนึกที่เมตตากรุณาได้ไหม? พี่น้องครับผม เราต้องช่วยกันดูแลคนในครอบครัว ในสังคมของเราไม่ใช่หรือ หมดยุคตัวใครตัวมันแล้วหรือยังครับ หากเราคนไทยไม่รักกัน ไม่ดูแลกัน จะรอให้คนต่างชาติมาดูแลหรือครับผม มูลนิธิบ้านธารพระพร ตั้งขึ้นมาก็เพื่อรักและดูแลกัน พี่น้องในหมู่บ้าน ในอำเภอ ในจังหวัด และในประเทศ หากมาเที่ยวแม่ฮ่องสอนก็อย่าลืมแวะเข้ามาทักทาย ช่วยเหลือพวกเรานะครับผม ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับผม.
น้องมะเดี่ยวต้องการความช่วยเหลือครับผม
น้องมะเดี่ยวต้องการความช้วยเหลือครับผม
น้องมะเดี่ยว น้องชายตัวเล็กวัย ๖ ขวบเศษ พิการแต่กำเนิด ระดับ ๒ ๓ ๔ ๕ และ ๖ ถูกแม่ทิ้งให้อยู่กับคุณย่า พ่อก็มีภรรยาใหม่และจากไปไม่เหลียวแลนัก จึงเป็นหน้าที่หลักของคุณย่า คุณย่าเล่าว่า " มีคนให้ไปไว้ศูนย์รับเลี้ยงเด็กพิการ " แต่คุณย่าไม่ทำ คุณย่าอ้างว่า " ที่ศูนย์มีเด็กพิการมากมายนัก กลัวว่าเขาจะดูแลไม่ดี จึงไม่เอาไปฝาก " คำตอบนี้ทำให้ผมประทับใจคุณย่ายิ่งนัก คุณย่าบอกว่าต้องการแพมเพอส์เพื่อน้อง และต้องการรถเข็นเพื่อให้น้องมะเดี่ยวฝึกนั่ง...ใครมีใจและมีกำลังพอก็สามารถติดต่อมาได้เลยในอินบ๊อกของผมนะครับผม หรือติดต่อโดยตรง เบอร์นี้เลยครับผม คุณย่าอะซึมะ 0904689864 ครับผม ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับผม อย่าลืมช่วยกันนะครับผม.
วันจันทร์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2559
วันเสาร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2559
วันศุกร์ที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2559
ขอพระเจ้าทรงรักษา
ขอพระเจ้าทรงรักษา
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับน้องคนนี้ ผมเองได้เห็นแต่ภาพแต่ทีมงานเป็นผู้เอารูปมาลงให้ จึงไม่รู้ว่าเป็นใคร ชื่ออะไร และอยู่ที่ไหน ผมได้เห็นสิ่งของที่อยู่ข้างๆน้องก็รู้เลยว่าเป็นของทางทีมงาน จึงขอพระเจ้าทรงรักษาให้หาย และเมตตาให้น้องได้พบความรอดจริงๆ ไม่ต้องทุกข์เวทนาต้องชดใช้กรรมเรื่อยไป ไม่ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดแบบไม่มีที่สิ้นสุดอีกต่อไป คือความรอดผ่านทางความเชื่อในพระเยซูคริสต์ ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับผม.
โรงพยาบาลปางมะผ้า
โรงพยาบาลปางมะผ้า
เราทีมงานจากแม่ฮ่องสอน ได้นำอุปกรณ์ และ เครื่องใช้ทางการแพทย์จำนวนหนึ่งมาฝากให้กับโรงพยาบาลปางมะผ้า เพื่่อจะได้นำออกมาช่วยเหลือชุมชนที่ต้องการและจำเป็นต้องใช้ต่อไป ขอบคุณพระเจ้าที่ทรงรักและห่วงใยคนปางมะผ้า ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับผม.
ยาสามัญประจำบ้าน
ยาสามัญประจำบ้าน
ขอบคุณผู้สนับสนุนยาสามาัญประจำบ้าน ผมจำบริษัทไม่ได้ ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรท่านและบริษัทอย่างมากมายทุกด้าน ยาต่างๆที่ได้รับมีจำนวนไม่พอในการแจกจ่าย จึงได้เก็บไว้ที่มูลนิธิบ้านธารพระพร บางส่วนก็แจกให้ไปแล้ว เช่นยาแก้ปวดลดไข้ เป็นต้น ที่เหลือก็ให้ผู้ที่มาขอความช่วยเหลือไป ส่วนหนึ่งก็เก็บไว้สำรองจ่ายให้กับผู้พิการต่อไปครับผม ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับผม.
พระเจ้าทรงเลี้ยงดู
พระเจ้าทรงเลี้ยงดู
พระเจ้าทรงเลี้ยงดูพวกเราในทีมอย่างดี อาหารการกินของพวกเรามาจากพระเจ้า ไม่เคยอดอยากของดีใดๆจากพระเจ้า ขอบคุณพระเจ้าได้อย่างเดียว หมูตัวนี้ได้มีคริสเตียนที่รักพระเจ้าได้ถวายให้ในราคาของผู้รับใช้พระเจ้า ทำให้ทีมงานมีเนื้อหมูกินตลอดทริป ขอบคุณพระเจ้า ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับผม.
ผู้พิการบ้านห้วยน้ำโป่ง
ผู้พิการบ้านห้วยน้ำโป่ง
ผู้พิการบ้านห้วยน้ำโป่ง เข้ารับของแจกและอธิษฐานกับพระเจ้าร่วมกันในคริสตจักร ขอบคุณพระเจ้าที่ได้เห็นหมู่บ้านคริสเตียนที่รักพระเจ้า ผมรู้สึกขอบคุณพระเจ้าเสมอ ผู้ใหญ่บ้านเป็นคริสเตียนที่รักพระเจ้า ได้ปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าอย่างสัตย์ซื่อ ผู้รับใช้พระเจ้าที่ยังยืนหยัดที่จะรับใช้พระเจ้าอย่างสัย์ซื่อ หมู่บ้านห้วยน้ำโป่ง เป็นหมู่บ้านที่ผมรู้สึกสบายใจมากที่สุด เป็นความสุขที่มาจากพระเจ้า เชื่อว่าพระเจ้าจะทรงอวยพระพรคุณภาพชีวิตและหน้าที่การงานของทุกคนในหมู่บ้านอย่างแน่นอน ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับผม
พันธมิตร
พันธมิตร
กำนันอำเภอสบป่อง นายสมบูรณ์ แซ่จาง ได้มาเยี่ยมถามไถ่ทุกข์สุขของพวกเราชาวคณะ ได้ให้คำสัญญาว่าจะเป็นพันธมิตรคอยช่วยเหลือในด้านต่างๆที่สามารถทำได้ เช่นงบประมาณในส่วนของคนยากไร้ คนชรา เด็กกำพร้า และคนพิการ โดยเฉพาะกับคนพิการในพื้นที่และในมูลนิธิบ้านธารพระพร ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์ทรงประทานพันธมิตรที่ดีๆให้เพื่อประโยขน์ส่วนรวมของคนในพื้นที่จริงๆ ขอพระเจ้าทรงเสริมกำลังท่านและอวยพระพรท่านให้เป็นพระพรแก่พวกเราสืบไปครับผม ขอพระเจ้าทรงอวยพระพร.
วันพฤหัสบดีที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2559
วันศุกร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2559
วันเสาร์ที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2559
วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559
งานวันเกิดน้องเอมม่าพร้อมกับการประกาศข่าวประเสริฐ
งานวันเกิดน้องเอมม่าพร้อมกับการประกาศข่าวประเสริฐ
วันเกิดน้องเอมม่า จะจัดยิ่งใหญ่กว่าวันเกิดพ่อแม่ทุกปี ที่จัดให้เพราะพ่อดูท่าทางไม่ค่อยสู้นัก แต่พอจัดเข้าทุกปีก็มีความเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงให้อยู่อีกหลายปี เพื่อจะอยู่รับใช้พระเจ้า ผมเองก็ไม่รู้จริงๆว่าเพื่ออะไร อย่างไร กับใคร ที่ไหน....แต่สิ่งที่ผมทำคือขอบคุณพระเจ้าที่ทรงให้ผมมีชีวิตอยู่กับครอบครัว และนี่เป็นเวลาของเอเมม่าลูกสาวจอมแก่น อายุเวลานี้ก็คงเป็น ๓ ปีครับผม ดูเพื่อนแต่ละคนซิครับผม มีคนไทย ไทยใหญ่ ลีซู ละว้า ขอบคุณพระเจ้า
ขอบคุณพระเจ้า ต้องแนะนำครอบครัวพระพรตั้งแต่ปี ๒๕๔๗ เป็นต้นมา ครอบครัวอาจารย์แซง พิพากษา เข้ามามีบทบาทช่วยเหลือ ช่วยสอน ช่วยทำ ช่วยสร้างบ้าน หลังแล้วหลังเล่า ขอบคุณพระเจ้า ภรรยาของท่าน พี่นารี ท่านมีเสียงหัวเราะเป็นอาวุธ ได้ยินเสียงหัวเราะของท่านเมื่อไร สมองโล่งขึ้นมาเลยครับผม ลูกชาย น้องโยชูวา ดูรูปแล้วดำมากๆใช่ไหมครับผม ต้องาดูตอนโตครับผม ขาวรูปหล่อโครตๆ ขอบคุณพระเจ้า ที่น้องเป็นเด็กดี รักพระเจ้า เชื่อฟังพ่อแม่ รักพ่อแม่ และชอบช่วยเหลือคนอื่นๆเหมือนพ่อแม่
ผมได้แต่งเพลงให้ลูกเนื่องในวันเกิดทุกปี มีความสุขมากกับการร้องเพลงให้ลูกฟัง เวลานั้นลูกสาวคงฟังไม่รู้เรื่อง คงจะรักพ่อมากหากว่าเปลี่ยนจากเพลงมาเป็นตุ๊กตาบาร์บี้สักตัว ถวายเกียรติแด่พระเจ้า ช่วงนั้นมีน้องซา น้องแนน มาช่วยงานด้วย ขอบคุณพระเจ้า ที่ส่งน้องทั้งสองมาช่วยงาน
นั่นไงมีกำนันหมู่บ้านหนองตอง มีผู้ใหญ่บ้าปางแปก และคุณตา มาจากหมู่บ้านรวมไทย ๑๘ มาร่วมงานด้วย มีผู้รับใช้พระเจ้าอย่างลุงก๊ะ มาร่วมด้วย กลายเป็นงานวันเกิดที่ประกาศข่าวประเสริฐกันอย่างสนุกสนานครับผม
บรรยกาศกันเอง อากาศก็ไม่ร้อนอบอ้าวมาก ขอบคุณพระเจ้า ออ คุณตาที่ใส่แว่น ท่านได้เสียมาหลายปีแล้วด้วยโรคปอดอักเสบเรื้อรัง ท่านเคยเชื่อพระเจ้ากับผมครั้งหนึ่งแล้ว แต่มาภายหลังได้ยินว่าท่านก็กลับไปเชื่อถืออย่างเดิม นี่ก็น่าเสียดายจริงๆครับผม ขอบคุณพระเจ้า
มีคนมาจากสุโขทัยด้วย จากบ้านห้วยน้ำโป่ง จากบ้านสบป่อง จากบ้านหนองตอง และอีกหลายหมู่บ้าน เราได้พูดถึงความรักของพระเจ้า ที่ทรงดูแลเลี้ยงดูครอบครัวของเรา และขอบคุณพระเจ้าที่ทรงประทานน้องเอมม่าให้มาเป็นของขวัญชิ้นพิเศษ เพื่อเป็นพระพรมายังครอบครัวและผู้คนรอบข้างของเอมม่า
เราเห็นน้องโดโด้ใช่ไหม น้องเขาเพึ่งออกมารับใช้พระเจ้าร่วมกันกับผมและครอบครัว มาช่วยเล่นกีต้าร์ด้วย ขอบคุณพระเจ้า น้องโปเตโต้ก็มา น้องคนเสื้อเขียวนะ ขอบคุณพระเจ้า ที่ทุกอย่างราบรื่นไปด้วยดี และทุกคนที่มาร่วมงานก็เป็นสุขทุกคน ขอบคุณพระเจ้า
เราเห็นลุงทูน ลุงซอ ก็มาช่วยงานด้วย ส่วนเรื่องอาหารก็ปล่อยเป็นหน้าที่ของพี่นารีและพี่สาวครับผม ผมขอบคุณพระเจ้า มีป้าปูหยิมาและหลานๆ ป้ามาลี และครอบครัว ขอบคุณพระเจ้าครับผม
เป็นช่วงที่ยังมีโซฟาให้นั่งอยู่ ตอนนี้ไม่อยู่แล้วครับผม พระเจ้าทรงอวยพระพรให้คนอื่นต่อไปแล้วครับผม ขอบคุณพระเจ้า
อาหารพื้นบ้านของคนในท้องถิ่น ลีซู ทำอาหารแบบนี้คือ มีลาบ มีทอด มีต้ม และมีผัด ขอบคุณพระเจ้า พระเจ้าจัดเตรียมงบประมาณให้เสมอ ไม่ว่างานใดที่คิดจะทำ เมื่อเราตั้งใจถวายเกียรติแด่พระเจ้า พระเจ้าทรงอวยพระพรเสมอครับผม
เสื้อสีเหลืองกำลังดังมากในช่วงนั้น เพื่อนายหลวงครับผม ผมเองก็ใส่ให้เห็นเลย ขอบคุณพระเจ้า ได้พูดคุยกับกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และผู้นำคริสตจักรต่างๆ ขอบคุณพระเจ้า ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรให้พวกเขาได้เห้นพระเจ้าในชีวิตและทุกคนที่มาช่วยงาน ขอบคุณพระเจ้า
ไม่ว่าจะเป็นชาวเขาเผ่าไหนก็ย่อมมีประเพณีที่ดีงามเสมอ ขอบคุณพระเจ้าสำหรับการช่วยกันของทุกคน และการที่พระเจ้าทรงอวยพระพรเหนือชีวิตและหน้าที่งานรับใช้
อาจารย์แซง พิพากษา วัย ๔๐ กว่า ขอบคุณพระเจ้า ที่อาจารย์แซง มาช่วยงานจนสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
น้องโดโด้ วัย ๒๐ ปี กว่าๆ กำลังเติบโตทางด้านร่างกาย สัญญาว่าจะร่วมรับใช้พระเจ้าร่วมกัน สุดท้ายก็ไปไม่รอด ต้องไปฝึกฝนชีวิตต่ออีกหลายปี และออกมารับใช้พระเจ้าร่วมกันอีกครั้งหนึ่ง ขอบคุณพระเจ้าครับผม พระเจ้าทรงให้โอกาศ ทรงให้อภัยทุกอย่างกับทุกคนทั่วโลก พระเจ้าก็พร้อมที่จะให้อภัยเราทุกคนที่พร้อมจะยอมรับผิดและยอมสารภาพ เสียใจต่อสิ่งที่ได้ทำลงไป สารภาพกับพระเจ้า และสัญญากับพระองค์ว่าจะไม่กลับไปทำความบาปนั้นอีก ผมเชื่อว่าพระเจ้าให้อภัยทุกครั้งเรื่อยๆครับผม แม้ว่าเราจะโกหกก็ตาม.....
วันอาทิตย์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2559
น้องเอมี่
ด.ญ.ชญาดา สียะ ( น้องเอมี่ ) เพศหญิง อายุ ๑๐ ปี ระดับความพิการ ๓,๔,๕,๖ น้องเอมี่ เป็นชาวไทยภูเขาเผ่าลีซู เดิมทีอยู่กับครอบครัวที่หมู่บ้านแม่หมูลีซู ต.สบป่อง อ.ปางมะผ้า จ.แม่ฮ่องสอน ผมและครอบครัวได้พบน้องเอมี่ตอนที่น้องเอมี่อายุได้เพียง ๖ เดือนเท่านั้น พ่อกับแม่ของน้องเอมี่เล่าให้ฟังว่า ครอบครัวมีลูก ๓ คนด้วยกัน คนแรกเป็นชาย คนที่ ๒ เป็นชายเช่นกัน มีความผิดปกติที่ไม่สามารถบังคับการขับถ่ายปัสสาวะได้ แต่ก็มาติดลูกอีกคน จึงพยายามเอาลูกคนที่ ๓ ออก นั่นก็คือน้องเอมี่นั่นเอง เล่าต่อไปว่า พ่อแม่พยายามกินยาถ่ายน้องเอมี่ออกมา แต่ก็ไม่ออก ไปหาหมอตำแย ให้หมอใช้สมุนไพรนวดออก ทั้งบีบ ทั้งเหยียบ สารพัดวิธี แต่น้องเอมี่ก็ไม่ออก จนกระทั้งคลอดออกมาตามปกติ น้องเอมี่กลายเป็นเด็กพิการที่มีน้ำบวมอยู่บนหัว สมองบางส่วนแทนที่กระโหลกส่วนหน้าผาก สายตาปลิ้น กระดูกสันหลังงอ และแตกเป็น ๒ ส่วน โผล่ออกมานอกผิวหนังที่หลัง
แพทย์โรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่เชียงใหม่ ได้ทำการผ่าตัดน้องเอมี่ใส่สายยางที่หัวเพื่อจะให้น้ำบนหัวไหลลงมาที่กระเพาะอาหาร ผ่าตัดหลังให้เนื้อและผิวหนังหุ้มกระดูกที่งอออกมา และแตกตรงกลาง ก่อนผ่าตัดพ่อแม่น้องเอมี่เล่าให้ฟังว่า " น้องสามารกระติก เคลื่อนไหวขาและเท้าได้ พอผ่าตัดแล้วน้องก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวอวัยวะตั้งแต่เอวลงมา และน้องก็ไม่รู้สึกด้วย ผมไม่ขอวิจารณ์และออกความเห็นต่อแพทย์ที่ทำการผ่าตัดให้ เพราะไม่รู้เป็นใคร เขาอาจเต็มที่แล้วก็เป็นได้ครับผม ก็คงต้องมีคำขอบคุณที่สามารถช่วยน้องเอมี่ได้ขนาดนี้ครับผม
ครอบครัวผมได้รับเลี้ยงน้องเอมี่มาตั้งแต่มีอายุเพียง ๖ เดือนเท่านั้น แม้ช่วงแรกไม่ได้อยู่ในครอบครัวผม แต่เราช่วยเหลือทุกรูปแบบ เช่น อาหาร แพมเพอร์ส นม ขนม และการรับส่งตามโรงพยาบาลที่น้องเอมี่ต้องพบหมอประจำ ทั้งในจังหวัดแม่ฮ่องสอนและเชียงใหม่ อยู่มาไม่นานนักแม่ของน้องเอมี่ทิ้งครอบครัวไปหางานทำที่เชียงใหม่ ไม่มีคนรับผิดชอบน้องเอมี่ พ่อของน้องจึงมาขอความช่วยเหลือ ทางผมและครอบครัวก็เห็นใจเพราะน้องเป็นผู้หญิงและต้องการความช่วยเหลือพิเศษจริงๆ น้องเอมี่ต้องสวนยาเพื่อขับถ่ายตลอด และต้องสวนปัสสาวะออกทุก เช้า กลางวัน เย็น ด้วย งานเหล่านี้พ่อของเอมี่และพี่ชาย ๒ คนไม่อยากทำ ครอบครัวผมจึงขอรับน้องเอมี่มาเป็นลูกบุญธรรม เพื่อจะสะดวกในการดูแล และสามารถพาไปได้ทุกที่แม้ต่างประเทศ
ปัจจุบันครอบครัวผมได้พาน้องเอมี่เข้ามาอยู่ในสหรัฐอเมริกา เพื่อรอการผ่าตัดรักษาให้น้องเอมี่มีชีวิตความเป็นอยู่ืี่ดีขึ้น เนื่องจากว่าน้องเอมี่ไม่ใช่คนอเมริกา จึงต้องรอเป็นกรณีพิเศษจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการอนุมัติเรื่องการผ่าตัดรักษา ทุกวันนี้น้องเอมี่ได้เข้าเรียนโรงเรียนกับเพื่อนๆที่ปกติ น้องเอมี่ชอบไปโรงเรียนมาก ไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่งอแง ไม่ชอบพูดคุยกับใคร แต่ก็พูดได้ น้องเอมี่พูดแต่ภาษาอังกฤษแล้วเวลานี้ ผมพยายามแล้วแต่น้องเอมี่ไปไม่ได้จริงๆ อายุ ๑๐ ปีแล้ว ยังอยู่อนุบาล ๓ ครับผม ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะพัฒนาการทางสมองของน้องช้ามาก สาเหตุก็บอกไปแล้วครับผม
น้องเอมม่า รักน้องสาวเอมี่มากๆ เอมม่าเป็นพี่สาว เป็นเพื่อน ให้กับน้องเอมี่ตลอดมา ก็มีบางครั้งที่ต่างก็หงุดหงิดใส่กัน แต่ก็ไมบ่อยนัก แม้ว่าน้องเอมี่อยู่กับครอบครัวผมที่อเมริกา เราก็นำรูปครอบครัวของน้องเอมี่ มาให้ดูและบอกเสมอว่านี่คือพ่อแม่แลพี่ๆที่แท้จริง น่าเศร้าแต่ก็ต้องทำ และบอกน้องเอมี่ว่าแม้ว่าสาเหตุเพราะอะไรจึงต้องมาอยู่กับครอบครัวผม และให้ความรัก ความหวัง และความเชื่อมั่นว่าเราจะดูแลกันอย่างดีที่สุด เมื่อน้องเอมี่เติบใหญ่ก็พร้อมที่จะให้น้องเอมี่สามารถเลือกเองได้
การผ่าตัดใหญ่ของน้องเอมี่กำลังเดินทางมาไกล้แล้ว ขอแรงอธิษฐานเผื่อน้องด้วย เป็นการผ่าตัดที่เสี่ยงมาก แต่ก็เพื่อน้องเอมี่จะมีชีวิตที่ดีขึ้น สิ้นปีนี้ หรือปีหน้า และปีต่อๆไปก็ตาม เราจะขออยู่ในน้ำพระทัยของพระเจ้า ขอบคุณมากที่กรุณาติดตามและอธิษฐานเผื่อกันและกัน ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับผม
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)